Hoe vaak kijk jij in de spiegel van een paard?

Herken je dat? Het is altijd lastig om naar jezelf te kijken in de spiegel of deze voorgehouden te krijgen. Vooral in de ochtend. Gelukkig ben ik nu nog in de leeftijd dat de kreukels vanzelf uit mijn gezicht trekken. Even alle gekheid op een stokje. Naar jezelf kijken of een spiegel voorgehouden krijgen door anderen kan soms best lastig zijn. Dat weet ik zelf maar al te goed, maar ben mijzelf ook enorm bewust dat ik dankzij deze mensen gegroeid ben tot wat ik nu ben en ik hoop dat dit ook vele jaren doorgaat. Niet alleen mensen zijn belangrijk voor het voorhouden van een spiegel, maar vergeet ook dieren niet.

Ik houd van de natuur, ik houd van dieren. Deze leven in het hier en nu, hebben geen oordelen en zijn in staat je een spiegel voor te houden. Ik ben al jaren trotse bezitster van een eigen paard. Toen ik jong was, keek ik enorm op tegen de ruiters die op hoog niveau reden. Dat wilde ik ook, maar bovenal hebben paarden iets magisch. Voor mij was die ene keer in de week paardrijden een rustpunt in de week. Even mijzelf kunnen zijn en op de een of andere manier het gevoel hebben dat je begrepen wordt zonder woorden. Nu train ik bijna dagelijks mijn paard, op de rug en vanaf de grond. Het trainen van een paard is ontzettend mooi, maar ik train mezelf ook, met dank aan mijn paard. Nog steeds ervaar ik de verzorging en training van mijn paard als een moment voor mezelf.

Het aantal coaches dat gebruik maakt van paarden schiet als paddenstoelen uit de grond en dat snap ik helemaal. Een paard is in staat een zeer goede spiegel voor te houden. Poeh, hoe vaak ik niet een spiegel voorgehouden heb gekregen. Ik neem jullie graag even mee in een voorbeeld. In mijn training vind ik ontspanning belangrijk. Niet alleen voor mezelf, maar ook van mijn paard. Ik doe altijd een ontspannen warming-up. Lekker een beetje de spieren opwarmen in een rustig tempo. Niet al te veel druk op de ketel.

Maar ik ben ook iemand die voor het beste resultaat gaat. Soms kan ik daarin een beetje doorslaan. Haal het beetje er eigenlijk maar vanaf. Het moet en zal er vanaf de eerste minuut perfect uit zien. Paard netjes bij elkaar, oefeningen netjes uitgevoerd, enz. Ontspanning ben ik totaal vergeten. Als het dan niet goed gaat, word ik ongeduldig en zelfs een wat dwangmatig, wat kan resulteren in boos worden als het niet lukt. Nou ik kan je vertellen, dat werkt niet. Het paard doet echt niet wat ik wil, met als resultaat een strijd. Uiteindelijk stap ik dan met een niet voldaan gevoel van mijn paard af en hij is ook zichtbaar niet blij.

Hoe komt dat nu? Wat ging er niet goed? Op zo'n moment baal ik enorm en ben ik even niet in staat om naar mijzelf te kijken. Een paar uur later wel. Wat blijkt, ik ben gehaast, wil snel klaar zijn en op mijn werk liep het ook niet helemaal zoals gepland. Zo geëvalueerd kom ik tot de conclusie dat ik beter niet op mijn paard had kunnen opstappen. Wellicht denk je dat is achteraf praten, maar dan is het voor mij zaak om dit al te signaleren en er wat mee te doen het voordat ik naar stal ga. Wat heeft mij zo geprikkeld dat ik zo ben? Ik probeer het helemaal af te pellen en te komen tot de kern wat mij getriggerd heeft en de gevoelens die daarbij horen. Daar kan ik dan echt wat mee gaan doen, om mij vervolgens nog krachtiger en in balans te voelen.

Ik vind gedrag van mensen erg interessant en daarbij kijk ik erg graag hoe de gedragingen van een mens een paard beïnvloeden. Het maakt voor een paard niet uit wie jij bent, het oordeelt niet; maar zal wel reageren op hoe jij je voelt en hoe jij handelt op dat moment. Zo zie ik regelmatig dat mensen bepaalde activiteiten met een paard spannend vinden. Op zich is gezonde spanning niet heel erg, maar het moet niet omslaan in angst. Een paard is een vluchtdier en wellicht kan je wel invullen wat er gebeurt.... Een paard gaat rennen. Snel weg voor datgene waar jij bang voor bent, want dat is gevaar. Met andere woorden, jouw angst veroorzaakt juist het gedrag bij een paard dat je niet wil. Als je verdrietig bent of je bent moe, merk je duidelijk dat je paard je opzoekt. Hij wil je helpen, troosten en ondersteunen. Hij zal voor een glimlach op je gezicht zorgen.

Alles bij elkaar kan ik maar één ding concluderen. De energie die jij uitstraalt, krijg jij van een paard net zo hard terug en is in alle opzichten lerend. Een paard kan je leren thuis te komen bij jezelf.